Begin oktober gingen we op Theater Trip naar ZOOCHOSIS van theatergezelschap WYF. In deze muzikale voorstelling zagen we iemand die niemand is. Met een kleine bewegingsruimte van 2 bij 3 voelde het dan ook alsof je samen met de acteur in één kamer zat. 🎭
Naast de intimiteit van de voorstelling loog de sfeer er ook niet om. De eenzaamheid van de hoofdpersoon was zo te voelen dat je als bezoeker bijna het podium op wilde springen om hem te helpen 👬. We sloten af met een mooi nagesprek waaruit bleek dat vrijwel iedereen wel eens direct of indirect te maken had met psychische problematiek. Aan de bar ging het gesprek met de regisseur, de acteur en de muzikanten verder; er bleek veel over te zeggen. 💬
